Filmy lata 40., druga wojna światowa, relacja matka-syn

Koniec II wojny światowej. Grace wraz z dwójką dzieci mieszka w pięknym witoriańskim dworze. Chłopiec i dziewczynka cierpią na rzadką chorobę, fotofobię – alergię na światło słoneczne. W ponurym domu obowiązują bezlitosne reguły: dom jest zawsze pogrążony w półmroku, a drzwi nie wolno otwierać, nie zamknąwszy uprzednio wszystkich innych. Nagle dzieją się bardzo dziwne rzeczy. Czemu służba opuszcza dom w niewyjaśnionych okolicznościach? Dlaczego córka opowiada o dziwnych postaciach krążących po domu i dlaczego Grace ma wrażenie, że nie są to dziecinne fantazje?

Opowieść o dwóch przyjaciółkach, które pragną otrząsnąć się z wojennej traumy, toczy się w 1945 roku w Leningradzie, który dochodzi do siebie po latach oblężenia. Bohaterki „Wysokiej dziewczyny”, Masza i Ija, próbują nie tylko zapomnieć o tym, czego doświadczyły, ale także przypomnieć sobie kim były, nim zardzewiały ich plany, emocje i uczucia. Inspiracją dla młodego reżysera był wstrząsający reportaż noblistki Swietłany Aleksijewicz, „Wojna nie ma w sobie nic z kobiety” i tym, co wspaniały film Bałagowa czyni wyjątkowym, jest właśnie kobieca perspektywa. Reżyser nie skupia się więc na heroicznych wojennych czynach, lecz na nowo definiuje bohaterstwo: jako codzienne drobne zwycięstwa życia nad śmiercią, nadziei nad żałobą, młodości nad dramatycznymi doświadczeniami.

Akcja rozgrywa się w Warszawie podczas Powstania Warszawskiego. Stary, drewniany dom na prawobrzeżnej Pradze. Mieszkańcy domu codziennie, zza Wisły, obserwują i nasłuchują odgłosów walk powstańców. Wszyscy sposobią się do walki, chcą pomóc, czekają na rozkazy. Wśród nich jest Tadeusz - młody poeta z amputowanymi nogami. Próbuje przekonać żołnierzy AK i AL, którzy stacjonują na Pradze, że wolna ojczyzna, Polska, jest wartością wspólną. Tymczasem grupa młodych ludzi szykuje się do nocnej przeprawy przez Wisłę…

Historia człowieka, który zamiast starzeć się – młodnieje.

Nowy Jork, rok 1985. Świat ogarnięty jest strachem i paranoją. Ludzie, którzy kiedyś nosili maski, by walczyć z przestępczością, teraz są pozbawionymi praw banitami, ukrywającymi swoją tożsamość. Jedynie nieliczni pracują dla ludzkości, pod ścisłą kontrolą rządu Stanów Zjednoczonych. Pewnego dnia, w tajemniczych okolicznościach, ginie Komediant, jeden z najbardziej znanych superbohaterów, wypchnięty z 30 piętra swojego apartamentu. Rorschach, jego dawny kompan, rozpoczyna śledztwo. Jest przekonany, że jego śmierć nie była przypadkowa. Podejrzewa, że ktoś pozbywa się bohaterów, a jego pierwszym celem był właśnie Komediant. Zamierza przestrzec członków grupy, którzy kiedyś walczyli u jego boku...

Bohaterem projektu jest Howard Hughes, amerykański miliarder, pilot i konstruktor lotniczy, który w 1935 r. ustanowił światowy rekord prędkości - 567 km/h, a w 1938 r. wykonał etapowy lot dookoła świata. Fabuła filmu opowiada o latach młodości Hughesa. Zaczyna się, gdy bohater reżyseruje jeden z ulubionych obrazów Scorsese'a Hell's Angels, a kończy w 1946 roku, gdy Howard romansuje z najznamienitszymi aktorkami Hollywood.

Cinema Paradiso opowiada historię znanego włoskiego reżysera Salvatore (w tej roli Jacques Perrin), który po latach powraca pamięcią do czasów dzieciństwa spędzonego w małym sycylijskim miasteczku. Cały świat zaaferowany jest wydarzeniami politycznymi po II wojnie światowej, jednak tutaj, w prowincjonalnym miasteczku, ludzie żyją swoimi sprawami, a ich jedyną rozrywką są filmy wyświetlane w kinie parafialnym „Paradiso”. Toto (Salvatore Cascio), jak nazywają w mieście małego Salvatore, przyjaźni się z miejscowym kinowym operatorem Alfredo (Philippe Noiret), który wprowadza chłopca w magiczny świat ruchomych obrazków. Toto dzień po dniu spędza w ciemnej kinowej sali, chłonąc pojawiające się na ekranie obrazy i marząc o samodzielnym robieniu filmów. Kino staje się także dla niego źródłem pierwszych miłosnych doświadczeń. Oto pojawia się Elena, najpiękniejsza dziewczyna w miasteczku, w której zapatrzony w filmowe romanse Toto szaleńczo się zakochuje.

Film, nagrodzony Oscarem przez Amerykańska Akademię, który powstał w oparciu o słynną powieść Güntera Grassa pod tym samym tytułem, portretuje mieszkańców Gdańska – Polaków, Niemców i Kaszubów – na tle historycznych wydarzeń pomiędzy rokiem 1924 i końcem II wojny światowej. Bacznym obserwatorem owych zdarzeń jest Oskar Matzerath, nad wiek rozwinięty chłopiec, którego świat dorosłych napawa sceptycyzmem i niechęcią. Nie chcąc stać się jego częścią, w dniu trzecich urodzin postanawia, że nie będzie dalej rosnąć. Z okazji urodzin rodzice kupują mu blaszany bębenek, który odtąd będzie jego nieodłącznym towarzyszem. Głośnym bębnieniem i przenikliwym wrzaskiem chłopiec potrafi kruszyć szkło, tym samym protestując przeciwko braku zainteresowania i kłamstwom dorosłych.

Opowieść o gołębiu pocztowym próbującym dostać się do elitarnej jednostki RAFu noszącej w czasie II wojny światowej wiadomości dla Aliantów przez linię wroga. Valiant ma problemy w czasie szkolenia, ale w rezultacie dostaje najważniejsze zadanie tej wojny, przenieść kod do zaszyfrowanych wiadomości na temat lądowania w Normandii.

Opowieść zaczyna się 27 lutego 1933 r. W rezydencji potentatów przemysłu stalowego właśnie trwają przygotowania do uroczystej kolacji. Reprezentanci trzech pokoleń gigantycznego rodu von Essenbeck świętują urodziny seniora dynastii. Podniosłą atmosferę przerywa wieść o płonącym Reichstagu...