Filmy biseksualizm, bar, toaleta

Laura Ash jest uwodzicielką, zabójczą pięknością: "femme fatale" w pełnym tego słowa znaczeniu. Siedem lat po nieudanej kradzieży brylantów podczas festiwalu w Cannes, ze zmienioną tożsamością powraca do Francji. Fotograf Nicolas odkrywa jej mroczną przeszłość. Czy jego zainteresowanie tą kobietą okaże się fatalne?

Dla Pierce'a Brosnana, James Bond to na szczęście już przeszłość! Tym razem wciela się w rolę mocno popijającego (szczególnie margharitę) płatnego mordercy Juliana Noble, który spartaczył ostatnią robotę i wie, że tym razem zleceniodawcy dają mu ostatnią szansę. W Mexico City poznaje Danny'ego Wrighta (Greg Kinnear), który przybył tam, aby ratować swój biznes (a przy okazji też małżeństwo) od kompletnego upadku. Wypijając jedną margharitę za drugą, nawet nie zauważają kiedy stają się najlepszymi przyjaciółmi. Julian proponuje Danny'emu układ - rozwiąże wszystkie jego finansowe problemy w zamian za pomoc przy kolejnym morderstwie. To początek najlepszej czarnej komedii tego sezonu.

101 to kod pocztowy Reykjaviku, gdzie jest wiele barów, kafejek i spelunek,w których toczy się nocne życie. Tam właśnie Hlynur spędza swoje ostatnie dni i podrywa dziewczyny, jeśli akurat nie awanturuje się w mieszkaniu swojej matki i nie czeka na darmowe posiłki. Hlynur ma 25 lat i żadnego celu w życiu. Ale gdy pewnej zimy matka zaprasza na święta Lolę, swoją hiszpańską nauczycielkę flamenco (w tej roli Victoria Abril), wszystko się zmienia. Żyjąc z zasiłku, bezpieczny w domu swojej matki, Hlynur nigdy nie czuł pragnienia wyjścia poza granice tego mikrokosmosu, któremu na imię 101 Reykjavik. Zdecydowany za wszelką cenę opierać się dorosłości, szybko odkrywa, że życie ma wobec niego własne plany.

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".

Mężczyzna w średnim wieku postanawia odmienić swoje życie. Życie i kariera ambitnego młodego prawnika wali się w gruzy na skutek jednego błędu. Kobieta nie potrafi się pogodzić z nieczułością własnego męża. Zazdrosny biznesmen mści się na swym zdolnym pracowniku. Pełna radości życia sprzątaczka czeka na cud. Co łączy wszystkich tych ludzi? Każdy z nich szuka odpowiedzi na to samo pytanie: czym jest szczęście i jak je osiągnąć?