Filmy kościół, kremacja, fotografia

Niewielka ziemska posiadłość gdzieś na Nizinie Padańskiej, stary zagracony dom, a w nim niezwykła rodzina: ślepa matka i jej czworo dzieci - córka (Giulia) oraz trzech synów, z których jeden (Leone) jest upośledzony umysłowo, drugi (Alessandro) cierpi na epilepsję i tylko najstarszy (Augusto) jest dostatecznie normalny i przedsiębiorczy, żeby utrzymać całą rodzinę, prowadząc interesy w pobliskim miasteczku. Pod pozorami normalnego rodzinnego życia (rytuał wspólnych posiłków poprzedzonych modlitwą, wyprawy na cmentarz, gdzie znajduje się grób ojca) kłębią się wrogie instynkty, podłość i nienawiść, wybuchając od czasu do czasu gwałtownymi scenami. Ich prawdziwy sens nie dochodzi tylko do świadomości matki, potulnej bardziej z głupoty, niż dobroci. W głowie Alessandra rodzi się zbrodniczy plan "uzdrowienia" rodziny przez wyeliminowanie tych jej członków, którzy są jedynie ciężarem.

Baraka to rodzaj niewerbalnej filmowej refleksji, próba pokazania naszej planety odkrywająca naturalne piękno różnych miejsc świata, ukazująca stan ludzkiej duchowości. Baraka pokazuje cud narodzin, życia i śmierci, a także skłonność ludzi do samodestrukcji.

Niezwykła historia wielkiego człowieka, przywódcy politycznego i duchowego Indii w walce o niepodległość, który poświęcił swe życie w imię wolności swego narodu. Film pokazuje nie tylko działalność Gandhiego, ale także jego filozofię i myśl, które wywarły ogromny wpływ nie tylko na Indie, ale na cały świat. Głównym celem życia Gandhiego było poszukiwanie prawdy. Twierdził, że Prawda jest daleko bardziej potężna niż jakakolwiek broń masowej zagłady. Był też propagatorem biernego oporu, jako sposobu walki politycznej. Głosił zasadę niestosowania przemocy, którą poszerzył o politykę swadeshi czyli bojkotowanie zagranicznych, w szczególności brytyjskich towarów.

Małe, czeskie miasteczko wypełnia się dźwiękiem dzwonów kościelnych. Tereza (Anna Geislerová) ma na sobie piękną, białą suknię. Radim (Stanislav Majer) w dobrze skrojonym garniturze wygląda jak książę z bajki. Lato jest w pełni. Wszystko zapowiada, że młodą parę czeka najszczęśliwszy dzień w życiu. Wreszcie mają to z głowy – wzdycha siostra panny młodej. W odpowiedzi słyszy jednak: Przecież dopiero teraz się zacznie. Wraz z tymi słowami w słoneczny dzień wkrada się cień. W relacjach między bohaterami długo oczekiwanej ceremonii zaczyna kiełkować niepokój. Ziarno niepewności zasiewa dziwny, ubrany na czarno mężczyzna, który najpierw pojawia się w kościele, a potem jedzie za weselnym korowodem do domu na wsi. Jest obcym, którego ewidentnie należy się bać. Nikt go nie zna. Pan młody twierdzi, że go nie pamięta, choć tajemniczy Jan Benda (Jirí Cerný) utrzymuje, że jest jego szkolnym kolegą. Niechęć otoczenia nie odwodzi niechcianego gościa od wspólnego ucztowania i beztroskiej zabawy z dziećmi. Jego uporczywa obecność sprawia jednak, że weselna atmosfera napina się jak struna, która nie chce pęknąć. Wszystko się zmienia, kiedy panna młoda odkrywa prezent, jakim osobliwy mężczyzna postanowił obdarować ją i jej męża. Czy otwiera wówczas puszkę Pandory? Czy nowa droga życia państwa młodych, zamiast różami, będzie usłana nieszczęściami?

Urzędnik pogrzebowy poszukuje krewnych znajomego, który umarł w samotności, gdyż nie ma go kto pochować. On też jest samotny. Czy dostanie od losu szansę na zmianę swojej ponurej egzystencji?

Historia byłej nastoletniej więźniarki obozu koncentracyjnego i jej seksualnego oprawcy.