Dokumentalny 1970

Śpiewa Violetta Villas jest polskim filmem muzycznym dokumentującym program rewiowy artystki amerykańskiego "Casino de Paris" Violetty Villas. Składa się na niego sześć scen z poszczególnymi piosenkami i ariami operowymi, m.in. "Straners in the Night", "My Heart Belongs to Daddy", "Free Again" oraz "L'amour est un Oiseau Rebelle". W Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej po premierze filmu, obwołano go "amerykańskim kiczem" oraz "nieprzystającym do rzeczywistości socjalistycznej", jednak niezależni krytycy doceniali "pewność siebie, z jaką Villas wkracza na estradę, obnosi swe stroje, demonstruje swe wdzięki i śpiewa najbanalniejsze słowa o miłości ujawniając ekstrawagancję, ale i indywidualność". Produkcja ta jest jedynym filmem muzycznym powstałym w PRL, nawiązującym do pełnej przepychu poetyki rewiowej.

Film nakręcony podczas legendarnego koncertu w Las Vegas latem 1970. Archiwista Rick Schmidin zmiksował cyfrowo dźwięk i obraz oraz wzbogacił film o ponad pół godziny nigdy dotąd nie oglądanych materiałów. Dzięki niemu zobaczymy ujęcia z prób i nowe wersje klasycznych przebojów.

Dokument przedstawia codzienne życie surfera, jako sposób na życie zgodny z naturą.

Na pokładzie "France" Jean-Jacques i Kim pozują do sesji fotograficznej. Scena ślubna, którą grają z przekonaniem, jest bardzo intrygująca dla pasażerów. Zwłaszcza dla Sylvie, która szybko zakochuje się w przystojnym playboyu. Kamera François Reichenbach rejestruje reakcje kilku postaci na statku. Wkrótce wszyscy są zirytowani tą kamerą, która ich śledzi.